1.Ξεκινώ από την εξής ‘αφελή’ παρατήρηση: Τώρα που βλέπω τις μακέτες σας και συγκρίνοντας τις με τον διαγωνισμό για το Fresh Kills που έβαλα παρακάτω, σκέφτομαι: δεν θα μπορούσε κάποια από τις τρεις να ασχοληθεί με το πάρκο? Οι μακέτες σας έχουν μια ευαισθησία (πχ η ‘θάλασσα’ της Αθαλάσσας’ με τους πόλους έλξης ως νησιά, είτε η άλλη με τον ενδιάμεσο χώρο ως κάτι υλικό, είτε η τρίτη με τις εναλλαγές από τον ένα πόλο στον άλλο) και ένα ενδιαφέρον για τον χώρο του πάρκου που είναι κρίμα να χαθεί επειδή ντε και καλά πρέπει να πιάσουμε όλες τις περιπτώσεις. Καθώς αστικός σχεδιασμός δεν σημαίνει απαραίτητα κατοικία, μπορεί να αφορά οποιαδήποτε αστική συνθήκη και το πάρκο είναι μια αστική συνθήκη και αυτή πάρα πολύ σημαντική. Θεωρώ δηλαδή ότι και μόνο από αυτό μπορεί να βγει ένα πολύ καλό project. Εξάλλου αν θυμάμαι καλά το ενδιαφέρον με την ομάδα των πόλων είναι ότι βάλατε μια αστική συνθήκη, την 2, σε ένα μεγάλο κομμάτι εντός του πάρκου. Οπότε και εδώ υπάρχει ένα έντονο στοιχείο γειτνίασης.
2. Πέρα από αυτό: Βλέπω ως δυο βασικά στοιχεία της στρατηγικής σας την χρονική-σταδιακή ανάπτυξη της και την σημασία που έχουν οι ‘ενδιάμεσες’ πρακτικές κατά την ανάπτυξη αυτή: ακύρωση, ένωση, διάσπαση, διάχυση, συνεργεία, ισορροπία, ανισορροπία κλπ Αυτά τα δύο καθιστούν την στρατηγική σας μια δυναμική διαδικασία: Καθώς: η σταδιακή ανάπτυξη της στρατηγικής σημαίνει συνεχείς αλλαγές στο άμεσο αστικό τοπίο, πχ. χώροι γεμίζουν και χρησιμοποιούνται με κάποιο τρόπο και μετά αδειάζουν, κενώνονται και η μορφολογία και χρήση τους αλλάζει τελείως. Αυτό σημαίνει πώς συμβατικά εργαλεία σχεδιασμού δεν πιάνουν εδώ τόπο (πχ βάζω 100 κατοικίες, ένα δημόσιο χώρο και καθάρισα). Χρειάζονται κάποια –αντιστοίχως- δυναμικά εργαλεία, που να προκύπτουν από τις ‘ενδιάμεσες’ αυτές πρακτικές. Αυτό έχει ήδη αρχίσει να φαίνεται κάπως στις τυπολογίες γειτνίασης και περασμάτων, μπορείτε να τραβήξετε τις περιπτώσεις στα όρια για να δείτε που θα σας βγάλει? [ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ POST ΣΑΣ...]
Μαρίες και Μαρκέλλα
ReplyDelete1.Ξεκινώ από την εξής ‘αφελή’ παρατήρηση: Τώρα που βλέπω τις μακέτες σας και συγκρίνοντας τις με τον διαγωνισμό για το Fresh Kills που έβαλα παρακάτω, σκέφτομαι: δεν θα μπορούσε κάποια από τις τρεις να ασχοληθεί με το πάρκο? Οι μακέτες σας έχουν μια ευαισθησία (πχ η ‘θάλασσα’ της Αθαλάσσας’ με τους πόλους έλξης ως νησιά, είτε η άλλη με τον ενδιάμεσο χώρο ως κάτι υλικό, είτε η τρίτη με τις εναλλαγές από τον ένα πόλο στον άλλο) και ένα ενδιαφέρον για τον χώρο του πάρκου που είναι κρίμα να χαθεί επειδή ντε και καλά πρέπει να πιάσουμε όλες τις περιπτώσεις. Καθώς αστικός σχεδιασμός δεν σημαίνει απαραίτητα κατοικία, μπορεί να αφορά οποιαδήποτε αστική συνθήκη και το πάρκο είναι μια αστική συνθήκη και αυτή πάρα πολύ σημαντική. Θεωρώ δηλαδή ότι και μόνο από αυτό μπορεί να βγει ένα πολύ καλό project.
Εξάλλου αν θυμάμαι καλά το ενδιαφέρον με την ομάδα των πόλων είναι ότι βάλατε μια αστική συνθήκη, την 2, σε ένα μεγάλο κομμάτι εντός του πάρκου. Οπότε και εδώ υπάρχει ένα έντονο στοιχείο γειτνίασης.
2. Πέρα από αυτό: Βλέπω ως δυο βασικά στοιχεία της στρατηγικής σας την χρονική-σταδιακή ανάπτυξη της και την σημασία που έχουν οι ‘ενδιάμεσες’ πρακτικές κατά την ανάπτυξη αυτή: ακύρωση, ένωση, διάσπαση, διάχυση, συνεργεία, ισορροπία, ανισορροπία κλπ
Αυτά τα δύο καθιστούν την στρατηγική σας μια δυναμική διαδικασία:
Καθώς: η σταδιακή ανάπτυξη της στρατηγικής σημαίνει συνεχείς αλλαγές στο άμεσο αστικό τοπίο, πχ. χώροι γεμίζουν και χρησιμοποιούνται με κάποιο τρόπο και μετά αδειάζουν, κενώνονται και η μορφολογία και χρήση τους αλλάζει τελείως. Αυτό σημαίνει πώς συμβατικά εργαλεία σχεδιασμού δεν πιάνουν εδώ τόπο (πχ βάζω 100 κατοικίες, ένα δημόσιο χώρο και καθάρισα). Χρειάζονται κάποια –αντιστοίχως- δυναμικά εργαλεία, που να προκύπτουν από τις ‘ενδιάμεσες’ αυτές πρακτικές. Αυτό έχει ήδη αρχίσει να φαίνεται κάπως στις τυπολογίες γειτνίασης και περασμάτων, μπορείτε να τραβήξετε τις περιπτώσεις στα όρια για να δείτε που θα σας βγάλει?
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ POST ΣΑΣ...]