Πολύ σημαντική η έννοια του ‘πόρου’ (resource)= οντότητα περιορισμένης ποσότητας σε ανεπεξέργαστη μορφή που καταναλώνεται η μετατρέπεται σε κάτι άλλο προκειμένου να είναι ωφέλιμη.
Υπάρχει μια εκτεταμένη συζήτηση τα τελευταία χρόνια σχετικά με την περιορισμένη ζωή των πόρων: δάση που εκλείπουν, νερό που λιγοστεύει, παραδοσιακές πηγές ενέργειας που τελειώνουν κλπ. Άρα συζητείται πώς μπορούμε να βρούμε νέους πόρους, αλλά να χρησιμοποιήσουμε τους υπάρχοντες με οικονομία, πχ ανακύκλωση.
Ο ελεύθερος χώρος στις πόλεις αποτελεί επίσης ένα είδος πόρου: καθώς ο αστικός χώρος κατακερματίζεται και γίνεται ολοένα και πιο ‘αξιοποιήσιμος’ από την ιδιωτική πρωτοβουλία έχει νόημα να βρούμε τρόπους να διατηρήσουμε τους ελεύθερους χώρους που υπάρχουν ακόμη ως ένα πόρο.
Μπορούμε να δούμε την χαλίτικη γη, το πάρκο και γενικά όλο το ‘park explode’ σας ως ένα δίκτυο πόρων-χώρων που συντηρείται (πολύ σημαντικό) σε ένα καθεστώς ελεύθερης χρήσης? Έτσι ώστε να προσφέρεται για εφήμερη χρήση και κυρίως χρήση δημόσιου χαρακτήρα? Πχ: ανακύκλωση της χαλίτικης γης, η διατήρηση της σε μια ‘ωμή’ ανεπεξέργαστη μορφή.
Μια σκέψη που προκύπτει απο το θέμα σας:
ReplyDeleteΠολύ σημαντική η έννοια του ‘πόρου’ (resource)= οντότητα περιορισμένης ποσότητας σε ανεπεξέργαστη μορφή που καταναλώνεται η μετατρέπεται σε κάτι άλλο προκειμένου να είναι ωφέλιμη.
Υπάρχει μια εκτεταμένη συζήτηση τα τελευταία χρόνια σχετικά με την περιορισμένη ζωή των πόρων: δάση που εκλείπουν, νερό που λιγοστεύει, παραδοσιακές πηγές ενέργειας που τελειώνουν κλπ. Άρα συζητείται πώς μπορούμε να βρούμε νέους πόρους, αλλά να χρησιμοποιήσουμε τους υπάρχοντες με οικονομία, πχ ανακύκλωση.
Ο ελεύθερος χώρος στις πόλεις αποτελεί επίσης ένα είδος πόρου: καθώς ο αστικός χώρος κατακερματίζεται και γίνεται ολοένα και πιο ‘αξιοποιήσιμος’ από την ιδιωτική πρωτοβουλία έχει νόημα να βρούμε τρόπους να διατηρήσουμε τους ελεύθερους χώρους που υπάρχουν ακόμη ως ένα πόρο.
Μπορούμε να δούμε την χαλίτικη γη, το πάρκο και γενικά όλο το ‘park explode’ σας ως ένα δίκτυο πόρων-χώρων που συντηρείται (πολύ σημαντικό) σε ένα καθεστώς ελεύθερης χρήσης? Έτσι ώστε να προσφέρεται για εφήμερη χρήση και κυρίως χρήση δημόσιου χαρακτήρα? Πχ: ανακύκλωση της χαλίτικης γης, η διατήρηση της σε μια ‘ωμή’ ανεπεξέργαστη μορφή.
Πώς μπαίνει ο σχεδιασμός?